Black Range
Door: karin
Blijf op de hoogte en volg roos, tobias,marleen, marius en karin
05 Februari 2013 | Australië, Wartook
Dinsdag 5 februari
Hoi daar,
Ik heb gehoord dat het bij jullie weer gaat vriezen. Hier wordt het langzamerhand steeds maar weer warmer. Ik heb de reacties gelezen op dit blog, leuk hoor. Aredine, blij om te lezen dat jij een oogje in het zeil houdt aan de overkant. Ik denk dat Anne alweer terug is uit Thailand. Maar goed ook want ze kunnen haar niet missen bij het aankomend concert. Elke klarinet is welkom. Ik wens jullie alvast een leuk valentijnsconcert maar dat zal vast lukken. Wat een grappig verhaal over de uitwisselingswedstrijd in Haarlem met de carrouselgroep. Marius heeft een koekje van eigen deeg gekregen…de schimmel was zeker ook voorgesteld als een levendige witte hengst. Frank heeft het varkentje meteeen gewassen begreep ik. Knap dat jullie toch netjes de proef gereden hebben hoor! Jullie kunnen er de komende weken weer voor gaan, alleen maar leuk.
Vanmorgen heeft Roos Tim gesproken op Skype. Het ging goed met hem daar in Thailand. Het was bij hem nog 4.30 uur in de nacht en hij kwam net terug van een gezellig feestje. Bij ons was het al 8.30 dus wij waren al fris en fruitig.
Gisterren zijn Roos en ik samen naar het Rockland reservoir gereden. Eerst reden we een lange greffelroad door het Black Range state forest. Een prachtig mooi bos met veel kreupelhout. Na ongeveer drie kwartier kwamen we uit bij het water dat vol stond met dode bomen. Het leek wel de filmset van een scene uit de Lord Of The Ring. Een verstild meer…alleen de insecten hoor je zoemen, het water rimpelloos. Prachtig. Dode stammen lagen in het water als ware het slapende krokodillen. Heel bijzonder. Nadat we genoeg genoten hadden vervolgden we onze rit en kwamen na weer een tijd door het bos te hebben getufd, aan in Balmoral. Dit is een tiny litlle village met twee winkels, een paar huizen en een openbaar toilet. Het zag er gezellig en vriendelijk uit. We bestelden koffie, limonade en sandwich. Op het terrasje zat een gepensioneerde Joegoslaaf. Hij kletste ons de oren van de kop, de helft verstonden we niet. De terugweg verliep voorspoedig. Op gevoel reden we uiteindelijk de goede kant uit en kwamen al snel op de weg terug naar huis die ons bekend voorkwam. Je weet het hier maar nooit. Ga nooit zonder voldoende benzine en een goede kaart op pad zegt mijn vader altijd, en daar heeft hij echt gelijk in.
Roos staat nu pannekoeken te bakken voor de middagmaaltijd. Het is te heet om buiten te zitten en je wordt gek van opdringerige kleine vliegen. De wind is gedraaid en komt nu bijna uit het Noorden. Dat betekent warmte. Morgen wordt het volgens de voorspellingen 35 graden. Aan de ontbijttafel hebben we ons bush-fire survival plan even doorgenomen. Een van de dingen die hier in Australie heel gewoon is tijdens de hete dagen. Je went aan het idee, het hoort erbij.
Ik ben trouwens benieuwd hoe het met Ghislene is, heeft iemand al iets van haar gehoord?
tot schrijfs..karin
Hoi daar,
Ik heb gehoord dat het bij jullie weer gaat vriezen. Hier wordt het langzamerhand steeds maar weer warmer. Ik heb de reacties gelezen op dit blog, leuk hoor. Aredine, blij om te lezen dat jij een oogje in het zeil houdt aan de overkant. Ik denk dat Anne alweer terug is uit Thailand. Maar goed ook want ze kunnen haar niet missen bij het aankomend concert. Elke klarinet is welkom. Ik wens jullie alvast een leuk valentijnsconcert maar dat zal vast lukken. Wat een grappig verhaal over de uitwisselingswedstrijd in Haarlem met de carrouselgroep. Marius heeft een koekje van eigen deeg gekregen…de schimmel was zeker ook voorgesteld als een levendige witte hengst. Frank heeft het varkentje meteeen gewassen begreep ik. Knap dat jullie toch netjes de proef gereden hebben hoor! Jullie kunnen er de komende weken weer voor gaan, alleen maar leuk.
Vanmorgen heeft Roos Tim gesproken op Skype. Het ging goed met hem daar in Thailand. Het was bij hem nog 4.30 uur in de nacht en hij kwam net terug van een gezellig feestje. Bij ons was het al 8.30 dus wij waren al fris en fruitig.
Gisterren zijn Roos en ik samen naar het Rockland reservoir gereden. Eerst reden we een lange greffelroad door het Black Range state forest. Een prachtig mooi bos met veel kreupelhout. Na ongeveer drie kwartier kwamen we uit bij het water dat vol stond met dode bomen. Het leek wel de filmset van een scene uit de Lord Of The Ring. Een verstild meer…alleen de insecten hoor je zoemen, het water rimpelloos. Prachtig. Dode stammen lagen in het water als ware het slapende krokodillen. Heel bijzonder. Nadat we genoeg genoten hadden vervolgden we onze rit en kwamen na weer een tijd door het bos te hebben getufd, aan in Balmoral. Dit is een tiny litlle village met twee winkels, een paar huizen en een openbaar toilet. Het zag er gezellig en vriendelijk uit. We bestelden koffie, limonade en sandwich. Op het terrasje zat een gepensioneerde Joegoslaaf. Hij kletste ons de oren van de kop, de helft verstonden we niet. De terugweg verliep voorspoedig. Op gevoel reden we uiteindelijk de goede kant uit en kwamen al snel op de weg terug naar huis die ons bekend voorkwam. Je weet het hier maar nooit. Ga nooit zonder voldoende benzine en een goede kaart op pad zegt mijn vader altijd, en daar heeft hij echt gelijk in.
Roos staat nu pannekoeken te bakken voor de middagmaaltijd. Het is te heet om buiten te zitten en je wordt gek van opdringerige kleine vliegen. De wind is gedraaid en komt nu bijna uit het Noorden. Dat betekent warmte. Morgen wordt het volgens de voorspellingen 35 graden. Aan de ontbijttafel hebben we ons bush-fire survival plan even doorgenomen. Een van de dingen die hier in Australie heel gewoon is tijdens de hete dagen. Je went aan het idee, het hoort erbij.
Ik ben trouwens benieuwd hoe het met Ghislene is, heeft iemand al iets van haar gehoord?
tot schrijfs..karin
-
06 Februari 2013 - 01:54
Ida:
Hoi Karin,
wat schrijf jij beeldend. Ik zie het zowat voor me.
Ik kijk uit naar je volgende verslag.
Ben trouwens net, om twaalf uur , met mijn verjaardag begonnen (wat een zin is dit).
Vervelend dat je steeds op je hoede moet zijn voor de bosbranden, pas maar goed op,
groetjes aan allemaal van Ida
-
09 Februari 2013 - 20:31
Maud Schipper:
Hoi Karin,
Fijn dat je goed bent aangekomen en wat zal het heerlijk zijn om je ouders en Roos weer te zien!
Wat heb je al veel gedaan en beleefd. We zijn erg onder de indruk van je kangoeroe verhaal.
Geniet van het warme weer, hier vriest en sneeuwt het en is half Nederland geveld door de griep.
Van Ghis lezen we op haar blog dat ze het meer dan uitstekend naar haar zin heeft.
Haar link: ghisdivingdownunder.waarbenjij.nu Dan kun je zelf lezen hoe het met haar is.
Doe je iedereen heel veel groetjes en veel liefs,
Peter,Maud,Sander en Judith -
12 Februari 2013 - 09:07
Ghislaine:
Hoi Karin! Wat leuk dat je een berichtje achterlaat Het is inderdaad heerlijk hie Zo te lezen geniehten jullie ook. vanaf 20 februari heb ik ook een australisch nummer. Zal jullie dan even smsen of bellen! Genietze en groetjes! Liefs, ghislaine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
