Waar rook is is vuur...

Hallo lieve hollanders.
Hier maar weer eens een berichtje vanuit de grampians. Het is hier een stuk koeler dan voorheen. Na de warme temperaturen, 37 graden in de schaduw, zijn we gezakt naar 19 graden. Helaas staat er een stevige wind die ons de laatste dagen soms behoorlijk wat rook heeft overgewaaid uit de zuid-Grampians. Er branden daar nog een paar vuren die soms oplaaien. Vannacht en de nacht hiervoor hebben we dan ook af en toe op gezeten om de stand van zaken via de site van de brandweer in Victoria in de gaten te houden. Het dorpje Glenisla moest vrezen voor vuur maar ik geloof dat de brandweer er in geslaagd is om het vuur te omsingelen en tegen te houden. In de Victoriavalley is er helaas wel een huis afgebrand en een aantal sheds. Van die berichten wordt je niet vrolijk. De vuren branden nog steeds dus de Grampians zijn nog niet uit de gevarenzone. Het klinkt gek maar je went ook aan deze omstandigheden. In elk gezin hier lijkt er wel iemand lid van de brandweer te zijn. De mensen zijn gewend aan deze omstandigheden en maken zich er minder druk om dan ik.
Dit weekend ben ik meegeweest met de nieuwe kennissen naar een countryfestival in Gorooke. Het was erg leuk om te zien. Op tijd vertrekken om een plekje in de schaduw te hebben, tuinstoeltjes en flessen water mee. Er waren ook bij dit festival vooral ouderen. De meesten stonden er op de camping met hun caravan of kamper. Iedereen zit hier vooral te luisteren en sommigen wagen een stukje line-dancing in de zon. Het sfeertje was uiterst gemoedelijk. Ondertussen was Roos met Daniel mee. Zij gingen naar Halls-Gap en hebben daarna een 4wdrive rit door de Grampians gemaakt. De avond daarvoor zijn we bij deze mensen gaan bbquen. Ze heten trouwens Barrie, Judy en Dan(iel). Erg aardig. Ik ben zelfs uitgenodigd om mee te komen naar de oefenavond van het plaatselijke zangkoor. Ik kan niet zingen dus ik oefen maar vast wat op de klarinet. Misschien kan ik nog een deuntje meetoeteren.
Ons lieve hondje heeft weer eens pech. Tijdens zijn zwemmoment gisterenavond heeft hij zich heftig bezeerd. Ze kwam bloedend binnen en dorst niet te gaan liggen omdat haar dat teveel pijn doet. Na een aantal uren is ze vannacht toch voorzichtig op een kussen naast het bed van mijn ouders in slaap gevallen. Ze ziet er behoorlijk ziek uit, wil niet drinken of eten en verroerd zich niet. Ik hoop dat het geen fatale verwondingen zijn. We wachten maar even rustig af. Of ze zich bezeerd heeft aan scherpe takken in de rivier of dat ze weer met een kangaroe in gevecht is geweest verteld het verhaal niet en we kunnen er niet goed bij om de verwondingen te onderzoeken.
De koffie is klaar...Fijne dagen tot schrijfs, karin