wat we zoal doen

Wartook, 22-11-05
Hallo lieve mensen
Na de zware heenreis (lange zit in het vliegtuig) werden we met de polman expres opgehaald.
De eerste nacht brachten we door in Melbourne. We logeerden in twee bungalowtjes op een bungalowpark. Deze bungalows worden meestal voor permanente bewoning gebruikt. Ook backpackers kunnen er prima in verblijven.
De volgende dag zijn we na een gezellig ontbijt vertrokken naar de thuisbasis in Wartook. Onderweg genoten van het steeds mooier wordende uitzicht. Het woord wat me meteen tebinnen schiet is vooral uitgestrekt. We reden door een dorp “Beaufort”waar allemaal
“poppenhuisjes “stonden. Toevallig werd daar net de jaarlijkse boerenmarkt gehouden. We keken naar de wedstrijd schapenscheren, paardenkeuren, koeienkeuring en bloementelen.
Ook een valkenier en de plaatselijke fanfare waren aanwezig.
Nog een uurtje te gaan. Het gebied werdt wat bossiger en glooiender. In de verte zagen we de bergketens van de grampians opdoemen. Het is heel apart te weten dat dat het uitzicht is vanuit het huisje. We komen een parkachtig terein oprijden. Het blijkt de propertie van mijn ouders. Het huis is wit met pastelgroen. Het ziet er prachtig uit en is nog best groot. Op de foto leek het een stuk kleiner. Op het terrein staan vier caravans waarvan er een bewoont wordt door een “kluizenaar”van 89 jaar. Hij heet Des en woont in een van de caravans in ruil voor het regelmatig in de gaten houden van de propertie. Straks als wij gaan kamperen zorgt hij voor de tuin enzo. Het huisje is vanbinnen prachtig opgeknapt op de voor ons zo bekende Fontijn manier. Veel natuurlijke materialen verwerken en vooral vaak de restjes gebruiken en iets nieuws mee maken. De sloop heeft er vast een goede afnemer bij.
21-11-05
De volgende ochtend na een goede nachtrust en een lekker ontbijt vertrekken wij met de polman expres naar de “balkonies”. Onderweg stoppen we eerst bij het Grampians Horse Riding Centre waar we een afspraak maken voor een buitenrit de volgende ochtend. Ook stoppen we bij een verzamelplaats voor kangaroos maar die zijn er net even niet. Marleen mag van haar opa sturen en zij doet het bijzonder goed. Vooral als je bedenkt dat je hier links in plaats van rechts op de weg moet rijden. We reden steeds hoger de berg op. Er was een aardige afgrond naast ons en soms stopten we even om van het uitzicht te genieten. In de verte zagen we ineens een enorm bergmeer liggen, zo blauw als een zonnige hemel. Die lucht lijkt in Australie wel 3 keer zo blauw als bij ons in Nederland. We rijden een parkeerplaats op met enkele uitkijkpunten. Je overziet de bergrug en in de verte zie je de Wartookvallei liggen. Een bergpaadje lijdt on s naar de balkonies. Dit zijn uitstekende rotspartijen die als lange koeientongen uit de rotswand lijken te komen. We gaan er maar miet echt opklimmen want we hebben het fototoestel niet bij de hand. AL MET AL EEN PRACHTIGE WANDELING MET VEEL NATUURSCHOON. Vooral de bijzondere bloemen onderweg zijn mooi.
Na het eten die avond gaan we op kangaroo jacht. We gaan ze spotten tijdens het vallen van de avond. Ze liggen en grazen nu werkelijk bijna in elk groot stuk grasland. Ze kijken nieuwschierig als we stoppen. We proberen lopend dichterbij te komen maar dat vinden ze eng. Ze slaan dan op de vlucht. Roos heeft hopelijk een paar goede foto’s geschoten die l;ater op deze site komen. (hou het in de gaten). We gaan op tijd naar bed want de jet-lag is nog steeds aanwezig en dat valt niet mee.
22-11-05
De dag begint weer vroeg. 7 uur opstaan na eerst genoten te hebben van het uitzicht vanuit bed. De mooiste vogels zitten in de tuin. Vooral de kookaburra is onze favoriet. Hij ziet er erg koddig uit en maakt een geluid als een chimpansee. De eerste ochtend dachten we echt dat er apen op het terrein liepen. Papagaaien, Kakatoes en andere bont gekleurde vogels vliegen en landen hier af en aan. Er is voor de vogels een speciale voedertafel gemaakt waarop zij elke ochtend voer kunnen krijgen en zich bij heet weer kunnen badderen in de daarvoor bestemde waterschalen. Televisie is er niks biij, zo leuk is het om naar te kijken en te luisteren.
Om half tien gaan we op pad naar de paarden. Een heerlijke rustige omgeving met super relaxete paarden staan op ons te wachten. We worden ingedeeld op het kennersoog van de eigenaar Cameron. We (Tobias, Roos en ik) krijgen heerlijke paarden mee. De bedoeling is vooral dat we zelf rijden. We mogen dan ook niet vlak achter elkaar maar wachten steeds tot het vorige paard minstens vijftig meter verwijderd is. Cameron verteld van alles over de omgeving en het paardengedrag. Heel boeiend en leuk. Het valt hem op dat Tobias een natuurtalentje is. Tobias heeft trouwens helemaal mazzel. Hij ziet onderweg vlak voor zijn neus tweemaal een kangaroo. Doordat je op het paard zit ruiken ze de mens niet en zijn dan ook niet bang. Later ziet Tobias een Legouaan van ongeveer anderhalve meter . Het dier schrikt en blaast tegen Tobias. Gelukkig vlucht hij daarna de boom in.Tobias vondt het prachtig. De rit is geweldig. Dit willen we nog een keer doen als we terug zijn van kamperen. Marleen kan dan ook mee.De paarden zijn superbraaf.
Vanmiddag zijn de fanatiekelingen onder ons nog even een wandeling te voet gaan maken. Onderweg kwamen we citroenbomen met rijpe citroenen tegen. De mandarijnenboom zat ook al vol met vruchten. Prachtig allemaal. Morgen gaan we weer een mooie tocht maken met de polmanexpres. Daarover later. Tot schrijfs en de groetjes....Karin