laatste bericht vanuit wartook

Hoi allemaal. Ik las net alle berichtjes die de laatste dagen verstuurd zijn. Leuk hoor en... Marja en Dick...Toppie, Dank je wel voor dit leuke cadeau, we zullen de allermooiste klimbergen proberen vast te leggen! We hebben inmiddels wat foto's op de computer kunnen zetten dus kijk even in het fotoalbum.Nu dan nog wat dagboek-aantekeningen

Maandag 28-11-05
Zo, weer even tijd voor wat verhalen. We hebben nog wat uitgerust hier “thuis”in Wartook. De tuin is heerlijk om in te verblijven en de dagtochten die je hiervandaan maakt zijn heel erg mooi. Eergisteren zijn we “wonderland”gaan verkennen. We reden weer door de bergen naar een uitkijkplek. We wisten niet wat we zagen. We keken uit op een immense vallei en het platteland daarachter. Dat maakt Australie anders dan alle ander landen die we kennen. De bergen hier lijken op zich te staan. Ze lopen wel als een keten in elkaar over maar daarnaast is het land weer zo plat als een hollandse polder. Je kunt je voorstellen hoe ver je dan vanaf zo’n bergrug kunt kijken. Je ziet haast de bolling van de aardbol omdat je ook vanaf de berg een echte horizon kunt zien. Heel bijzonder. Onderweg komen we een omgewaaide eucalyptus tegen. Dat is hier geen uitzondering want het land is eigenlijk een groot natuurgebied waar de bomen op de plek waar ze vallen blijven liggen en weer als voedsel dienen voor de volgende boom. Deze boom echter is dwars over de bergweg heengevallen. In het licht is dat niet erg, je kunt hem ontwijken, maar in het donker is zo’n obstakel levensgevaarlijk. We stappen uit en duwen de boom met z’n allen naar de berm. Een goede daad verricht....We rijden verder naar “wonderland”Dit slaat op de rotsachtige bergen die als een soort petites fours gebakjes zijn opgebouwd en waar je door de kloven kunt wandelen. We kiezen ervoor om niet de rotswandeling te maken maar het bergweggetje van de tegenoverliggende berg te nemen. Hier schijnt ook een waterval te zien te zijn. Ik waarschuw voor eventuele slangen. Als slang zou ik me op deze plek denk lekker voelen. Helaas komen we er weer geen tegen. Tobias blijft hopen. Vanaf deze berg kun je de “petites fours berg” goed bekijken.
Gisteren kregen we bezoek van een ouder echtpaar wat hier 53 jaar geleden naar toe is komen rijden vanuit Nederland. Het laatste stuk met de boot natuurlijk. De mensen zitten vol met prachtige verhalen. Hier in Australie bivakkeren ze ook altijd een half jaar in de “outback”, en leven daar temidden van de natuur, de vogels en andere mensen die zich inzetten voor de vogels in dat gebied. Het is daar echt woestijn dus het leven is totaal anders dan wat wij gewend zijn. Ze kunnen mooi vertellen. Marleen vertelde dat haar boeken al uit zijn dus krijgen we vanochtend (mijn vader moest toch even langs) een aantal kinderboeken van hen te leen. Deze boeken zijn nog van hun eigen kinderen geweest uit de tijd dat zij de wereldreis naar Australie ondernamen. Marleen kan nu “Erik of het kleine insectenboek “van Bomans lezen. Ik heb gisteren de tent gerepareerd die we meenemen op reis. Het grondzeil staat nogal strak gespannen en scheurde op een aantal plekken. Ik heb alles gerepareerd en “slangdicht”gemaakt. We gaan zo pakken en dan op reis. Vier weken kamperen met een tussenstop in Melbourne om Marius van het vliegveld te halen. Ik hoop dat ik toch nog regelmatig een internetmogelijkheid tegenkom zodat jullie op de hoogt blijven.
Tot slot nog even iedereen de groetjes doen. Gaat het nog marel , annabel en marith met het paardje. Ik hoop dat jullie niet al te veel ellende meemaken i.v.m de sneeuw. Geef Von een dikke knuffel van ons allemaal alsjeblieft. Ben benieuwd hoe je het carousellen vindt. Kan je ons internetadres ook aan Giselle van de caroussel geven? Dat vindt ze vast leuk.
Alles kits met de kinderen van het oerwoud? We zien elke dag kangaroes, stompytails, kakatoes en ander prachtige dieren. Tobias heeft een boomerang gekocht, die neem ik mee naar de klas als ik weer terug ben. Ik mis jullie ook een beetje hoor. Jullie zijn natuurlijk druk met het sinterklaasfeest bezig. Doen jullie hem de groeten van mij en vooral ook de groeten aan piet trappedoelie. Hier komt de kerstman langs dus wij vieren ook een feestje. Ik weet niet hoe dat precies gaat allemaal maar dat vertel ik jullie nog wel....
Tot schrijfs allemaal en het volgende verslag komt vanaf een of andere kanpeerplaats.
Groetjes van ons allemaal . Karin