mount zero

Vandaag heb ik een prachtige wandeling gemaakt op mount Zero. Deze berg berg maakt deel uit van de bergketens die we hier vanuit de tuin zien. Het is een vrij opzichzelf staande berg en niet zo verschrikkelijk hoog. Klimtijd is hooguit 30 minuten. Wel twee minikloofjes toob! Je mag er beslist niet te dik voor zijn want anders kom je er niet makkelijk door. Het uitzicht bovenop was magnifique. Rondom uitzicht op valleien. Op de berg was een groot kompas geplaatst met namen van de bergen om ons heen. Zo kon je je een beetje orienteren. Het gebied hier is geliefd bij bergbeklimmers. Vooral mount arrepiles schijnt wereldberoemd te zijn. Helaas kan ik nog geen fotos laten zien want er wordt beweerd dat ik mijn fotoaantal al verbruikt heb. Waarschijnlijk de fotos die horen bij onze eerste reis.
Gisteren heb ik met mijn vader een prachtige wandeling naar de silverband falls gemaakt. In tegenstelling tot vandaag moesten we gisteren afdalen door een klein stukje regenwoud. Het rook daar heerlijk. Onderweg kwamen we verbrandde bomen tegen. Het gebied heeft hier in brand gestaan nadat wij in 2006 vertrokken waren. Brand vormt in victoria een grote bedreiging in het zomerseizoen. De zomers hier wrden steeds droger en heter. Afgelopen jaar heeft het gelukkig wel wat meer geregend dan de jaren daarvoor. De mensen hier zijn in de droge tijd voortdurend op hun hoede. De vrouw met wie ik vandaag heb gewandeld is lid van de brandweer. Zij woont midden in de bossen in een zelfgemaakt houten huis. Door bij de brandweer te gaan leert zij veel over de brandpreventie en helpt zij zichzelf beter te beschermen tegen de branden. Boodschap blijft wel dat je vooral op tijd weg moet zijn. Gelukkig heb ik er nu niet mee te maken. We zijn eergisteren naar Bill en Hennie geweest die ook zelf een huis in de bossen gebouwd hebben werkelijk een plaatje. Er groeit gras op het dak en de muren lijken een beetje op de muren van de huizen in de franse alpen. Vanuit hun huiskamer keek je door drie enorme ramen het bos in. Voor het raam kwamen werkelijk de meest mooie vogeltjes langs. Zij namen daar even een badje in de klaargezette schaaltjes met water. Bill en Hennie gaan vaak de bush in voor een aantal maanden en leven daar van water en verstand. We hebben een stukje film gezien die zij gemaakt hebben in de outback. Het is alsof je door een enorm museum loopt. Zo mooi en verscheiden qua kleuren en vormen kan je het niet bedenken. Wat mij hier vooral opvalt is de echte stille stilte. Hier hoor je echt niets als je 'savonds naar buiten loopt. Dat is echt iets wat wij niet kennen. Als ik 'savonds buiten in de tuin sta wordt ik vaak opgeschrikt door een laag gebrom. De eerste keer dat ik het hoorde schrok ik me rot. Toen ik goed keek zag ik dat het een oppossum was. Het lijkt een kat of een eekhoorn. Hij is totaal niet bang en komt elke avond in de tuin zoeken naar voedsel. Hij woont in een tas in een boom. Mijn vader heeft hem daar ooit met tas en al opgehangen nadat hij hem gevonden had in de oude schuur die ze inmiddels hebben afgebroken.
Morgen ga ik even kijken in een potterie hier niet ver vandaan. Het schijnt dat ze daar zelf wol verven etc. Misschien wat voor evelien. Je kunt er dan prachtige hoedjes mee vilten. Jullie horen het wel weer. greetz Karin